Βήματα μικρά σε αυλάκια και κύτταρα ανάμεσα
Σκέψεις που άμεσα, περνάνε και φεύγουνε μα άκουσα
Πως είναι απόσταση απ'τ'αριστερό στο δεξί ημισφαίριο
Και πως αν η μία τρακάρει την άλλη θα μοιάζει με βόλτα σε ναρκοπέδιο

Τέλειο φαίνεται σχέδιο, ένα εγκεφαλικό ιντερμέδιο
Επόμενη στάση μετωπιαίος, βαδίζω βραδέως, δε χάνω τον έλεγχο
Μες στην υπόφυση πήρα απόφαση τις διακοπές μου να κάνω, ένα απλό πλάνο,
Να με κοιτάξω για λίγο από πάνω, τ'απολαμβάνω

Μέσα από τις συνειρμικές περιοχές διαδρομή, με διακλαδώσεις χιλιάδες
Δέντρο με περικοκλάδες
Διασχίζοντας οροσειρές και πεδιάδες, για δες, τόσες πληροφορίες,
Τόσες πολλές θα βγουν ρίμες λες, είναι οι πιθανότητες limitless,

Κι είναι δύσβατες περιοχές, κάπου εκεί στην παρεγκεφαλίδα
Στα δεξια ξεραμένο αίμα , κάνω πως δεν είδα, αλλάζω σελίδα
Πάω για μιά γύρα ακόμη, μέσα χαμός μα εσυ βλέπεις την κόμη
Άπειροι δρόμοι ανοίγονται μπρος μου ξανά, κοίτα πως βρέθηκα μες στη broca

Κέντρο ελέγχου του λόγου, ο λόγος που ο λόγος μου βγαίνει και ρέει
Θέατρο του παραλόγου δεν παίζει, MRI σε οθόνη 4K
Λέει ο μύθος πως είναι σε χρήση μόνο ένα μικρό ποσοστό
Θεωρίες βλαμμένες, πασπαλισμένες μ’αέρα κοπανιστό

Είπα να κλειστώ για λιγάκι σε μένα να βρω από το παζλ κομμάτια χαμένα,
Τι με συνθέτει, τι με διαλύει, τι ν αποβάλλω από πάνω μου και να
Δω τι με κάνει να γράφω ακόμα στιχάκια σε λεωφορεία και τρένα,
Συναίσθημα και λογική ειρηνικά συνυπάρχουν κι ας τα'χεις για ξένα

Κι έχω την αμυγδαλή να καλεί, και σήμα να δίνει, να δένει,να λύνει
Τους νευροδιαβιβαστές να μου γνέφουν, να κλείνω το ματι στη σεροτονίνη
Η ντόπα να φύγει ή να -μίνη, κάνω upgrade στη φαιά την ουσία,
Τό'πε και o del χρόνια πριν ίσως κάποτε να'χει για όλους κάποια σημασία

Και στου ιππόκαμπου την πανδαισία, μνήμες ανακαλώ για καλό,
τα δεδομένα όλα ωφέλιμα, ξεκόλλα δε σπαταλώ το μυαλό
Άκουσα "πού'σαι ρε μπρο;" κι απλά γύρισα, βρήκα αφορμή για να συστηθώ,
Σε ακολουθία διακλαδωτών συνειρμών, κύριος zarquon αναφανδόν