Μες στους καιρούς που όλα μοιάζουν ειπωμένα, τόσες γνώμες
Φήμες, βρώμες, σιγά που θα κλειστώ μέσα σε νόρμες
Φτιάχνω εικόνες που ειν΄κρυψώνες για χαμαιτυπείων θαμώνες,
Για αλαζόνες που μετάνιωσαν, γέροντες που ξανάνιωσαν

Κανόνες, που λογάριασα κακώς αυτό είν’το κρίμα μου,
Μια στάλα έμπνευση για την επόμενη τη ρίμα μου
Ψάχνω στο καθετί στου χώματος το καφετί
Απ’το παλιό κρατώ ότι αξίζει μόνο, τ’αλλα σκελετοί

Στο χωνευτήρι, στελνω και για όσο ο χρόνος θα με φθείρει
πειραχτήρι για κάθε αγανακτισμένο νοικοκύρη
Ρέμπελος, ρεμπέτης, rebel scum και τζαναμπέτης
Με της μέθης το σκοπό γελάω με τον ψυχοπομπό

Γι αυτόν δραπέτης, άστον να περιμένει στον Αχέροντα
Πες του πως τα χαρτιά μου δείχνουν χρόνια ανενημέρωτα
Δεν ξερω τα ημιτόνια κι έχω ασθένεια χρόνια
Να γράφω εριστικά όσο υπογράφουνε μνημόνια

Κι η μονη ανταμοιβή που θέλω είναι απλά στην πράξη
Να κάτσει ο στίχος δίπλα στον επόμενο ν’αράξει
Νά’ναι αναπαυτικά νά’χει εικόνα κι ήχο τζάμι
Misdeal να δινει στυλ με beats κ μπάσα στη θαλάμη

Εν δυνάμει Μπάτης Άποστάτης, ξακουστή Τριάς
Πολυλογάς μπαίνω και πάλι όσο μπιστάει ο μπαγλαμας
Ανακατεύοντας παλιό και νέο όσο εισπνέω ζωή
Κάτι ν’ανακαλώ ως την τελική την εκπνοή


Τι κάθεται καλά στ’αυτί, τι γράφει ωραία στο χαρτί
Ψαχνω τη μούσα να βρω, νά΄ρθει να μου πει κι απ την αρχή
Σώμα ψυχή να ταρακουνηθεί, μαζί κι όποιος πενθεί
για κάποια εποχή που λες πως πέρασε ανεπιστρεπτί


Μες στους καιρούς που όλα μοιάζουν ειπωμένα, ψαχνω μούσα
Ψυχή σαν καραβάνι απ’τη Σαμψούντα και την Προύσσα
Γυρεύω την αλήθεια στου παρόντος τα χαλάσματα
Δεν ψάχνω θαύματα, κάνω ηχητικά πειράματα

Δεν ξέρω που θα βγει, δεν ξέρω πως θα καταλήξω
Κοιτάω μπροστά, καμιά φορά κοιτάω και πίσω
Member Berries, μοιράζονται οι στιγμές για όσα θυμήθηκα
Γροθιές ψηλά να βλέπω μες στα φώτα κι ανταμείφθηκα

Ανήθικα σου κλέβουν τα όνειρα μεσ’απ τα χέρια σου
Σήκωσε το βλέμμα και ξεκόλλα απ’τη μιζέρια σσου
Για μας, δε νοιάστηκαν ποτέ για μας
Το μέλλον μας αβέβαιο κι είναι κρυφός νταγλκάς

Του Γιώργη παίζει ο μπαγλαμάς, μαγεία μες στ’αυτιά μου
Κι ο Zarquon μου ξύπνησε το ραπ με στην καρδιά μου
Τι κάθεται καλά στ’αυτί, τι γράφει ωραία στο χαρτί
Ψάχνω τη μούσα, από αυτό εισπνέω ζωή


Τι κάθεται καλά στ’αυτί, τι γράφει ωραία στο χαρτί
Ψαχνω τη μούσα να βρω, νά΄ρθει να μου πει κι απ την αρχή
Σώμα ψυχή να ταρακουνηθεί, μαζί κι όποιος πενθεί
για κάποια εποχή που λες πως πέρασε ανεπιστρεπτί