Μαθημένος ,να ζω πάντα με μένος κολλημένος
σε μια δεκαετία δίχως άγχος μα με σθένος
σαστισμένος ,σκεπτόμενος αυτά που φύγαν κι όμως
δίνω χ στο μίσος μένω στην αγάπη γαλαντόμος

Έπρεπε κοντά να φτάσω στο σημείο όλα να τα χάσω
για να δω πιο καθαρά και να φωνάξω πάσο
σ ολα εκείνα που με θέλαν να μιλώ χωρίς φωνή
με λόγο ασήμαντο θεαθήναι απλό και πάλι στη σκηνή

Κοίτα πως βρέθηκα , ξανά χαμένος μες στις λέξεις
βρίσκοντας αστείες πάντα τις διενέξεις
όπως και το 99 τοις εκατό αυτών που θα εκλέξεις
στο εξής κοίτα τα πράγματα στο νου σου ν αποπλέξεις

Σκέψεις καταπολέμησης όλων των φόβων
δίχως ανάγκη ιδεολογιών και ψυχολόγων
ανεύρεση διεξόδων απ'αυτό το καθεμέρα
σε φρενοκομείο που μετακόμισε σε μια σκακιέρα

Δες τους ίππους πως καβαλάν αξιωματικούς
κι ύστερα τύπους ,πιόνια σε πύργους δίδυμους φίλους κι εχθρούς
και χτύπους ,να δέχονται όλοι απο βασιλείς
ψυχοπαθείς βλέπεις η ισχύς πως δίνεται πάντα σ'αυτούς

Μα δε γαμιέται ,σιγά σιγά ο κρο μανιόν την κάνει
ίσως το evolution στήσει πιο καλή πλεκτάνη
να δοθεί τέρμα στο ψέμα στο κυνήγι για το στέμμα
έχεις τίποτα άλλο επ 'αυτού; Μπα ,αλλάζω θέμα




Όσο οι πάντες μπρος στο δήθεν παραμένουμε σκυφτοί
αλλάζω θέμα όπως αλλάζει η όψη μες στην πόλη αυτή
κι όσο αφηνόμαστε και πάμε εκεί όπου μας πάει το ρέμα
τόσα πολλά μες στο κεφάλι κι έτσι απλά αλλάζω θέμα



Μη με ρωτάς γιατί η οργή έχει ριζώσει στην καρδιά μου
είναι το ψέμα στο προσκήνιο και τρώει τα σωθικά μου
μπροστά μου κάθε μέρα βλέπω πράγματα τρελά
στα 90's τα θεωρούσα απίστευτα και τόσο μακριά

Ψηλά τότε κοιτύυσα δε με άγγιζε το μίσος
δε ζούσα με τα πρέπει και τα ίσως
στιγμή μου λαβωμένη από ανάμνηση χαμένη
που μια άνοιξη και τέλος του χειμώνα περιμένει

Επιμένει να γράφει στίχους να φωνάζει
όσα χρόνια κι αν περάσουν η πορεία δεν αλλάζει
απόηχος των cold reboot κι απ'τα παιδιά στο χρόνο
βρήκα τρόπο να'μαι πάλι εδώ και ρίμες να σκαρώνω

Κι αν θυμώνω ,είναι που τίποτα δεν είδα
τόσα χρόνια έχουν περάσει μα εχω μέσα μου ελπίδα
πως θα μπει τέρμα στο ψέμα στο κυνήγι για το στέμμα
έχεις τίποτα άλλο επ 'αυτού; Μπα ,αλλάζω θέμα



Όσο οι πάντες μπρος στο δήθεν παραμένουμε σκυφτοί
αλλάζω θέμα όπως αλλάζει η όψη μες στην πόλη αυτή
κι όσο αφηνόμαστε και πάμε εκεί όπου μας πάει το ρέμα
τόσα πολλά μες στο κεφάλι κι έτσι απλά αλλάζω θέμα