Λύσε μου μια απορία σ'αυτό τον πίνακα κινούνταν πάντα έτσι οι φιγούρες;
Αλλόκοτες οι σκεψεις κάνουν σβούρες,
Νιώθω σα να έχει πέσει το iq μου φουλ, μα κουλ, συνηθισμένος
Λίγο κρατάει πάντα δεν αγχώνομαι επομένως

Αυτό το beat που ακούγεται γαμάει θέλω ένα τέτοιο στυλ
Θυμίζει ήχους απ το τρίο της μπελβίλ
Ή κάτι που στο παρελθόν σάμπλαρε ο j dilla
Όταν ειμαστε intimate ποτέ δεν παίζει νίλα

Σα νά'πιαμε από 2 λίτρα τεκίλα βλέμματα χαζοχαρούμενα
Γεμάτα υπονοούμενα
Το ξερεις πως αρνούμαι να σταματήσω αυτό το ταξίδι
Βουνά, κοιλάδες, ποτάμια μπροστά μου ανοίγονται ήδη

Κι εσύ μου λες εχω λόξα
Μια παρέλαση αιδοίων πάνω σε ουρανια τόξα
Κόλπα με κόλπους που κάνει για πάρτη μου η φαντασία
Ο ένας γλίστρησε και βρέθηκε σ'άλλη τοποθεσία

Πάντα διαθέσιμος για εξτρά γευσιγνωσία
Κι εσύ ρωτάς και πάλι ως που θα έφτανα για σένα
Μπορούμε και καλύτερα μόνιμη απορία
Και η αυταρέσκεια να εκφράζεται λαχανιασμένα

Φαινόμαστε γαμάτοι σε οθόνες και καθρέφτες
Συμπαίκτες δυνατοί πετούν στα ουράνια δίχως μπέρτες
Δίχως ανάγκη από ντεκόρ κι από τρελά κομφόρ
Chill out beats συνηθισμένο soundtrack για μας mi amor


Μέχρι να βρούμε τις ανάσες μας
Μέχρι να βρούμε ανάσες πάλι
Μέχρι να βρούμε τις ανάσες μας
Στων παραισθήσεων τη ζάλη


Δεν παίζει βλέμμα τρίτου, παρά μόνο του R2D2
Από ψηλά διακριτικά τα φώτα του κλειστά
Κ γω με γένια και μαλλιά να μοιάζω στον Τσουμπάκα
Από τον Χαν κλέβω τη Λέια με μια μου μόνο ατάκα

Θα μασταν Μίκυ και Μάλορυ ή Σταρλορντ και Γκαμόρα
Γκόμεζ και Μορτίσια με λόγια θανατηφόρα
Ο δόκτορ Μπίσοπ θα μας συνιστούσε Μανδραγόρα
Μα δεν ξέρεις πως θα δράσει πάνω σε όντα σαρκοβόρα

Ηλεκτροφόρα αγγίγματα τυχαία κι ανατριχίλες
Ναρκωτικό που θα θελαν να χουν να σπρώχνουν dealers
Στα σκάει σα μαγιορκέζικος αέρας και λιακάδα
Η ίδια χαλαρή ζαλάδα η ίδια αφήρημαδα

Δε κουλεστ μαδαφάκαζ ον δε πλάνετ και με άνεση
Στης Αφροδίτης το βουνό φεύγω για περιπλάνηση
Να κάνω μια ευχή στο μαγικό το συντριβάνι
Να κοχλάζουμε οι δυό μας στο ίδιο το καζάνι

Να στήναμε ένα όργιο με τους δικούς μας κλώνους σα bonus,
Ο μάθιου άνετα θα το λεγε φασάρα
Της φυσικής θα καταργούσαμε όλους τους νόμους
Άγνωστη λέξη κλασσικά για μας η βαρεμάρα

Καλπάζει η φαντασία και μοιάζει με προμνησία
Τη συνταγή ισως βρήκαμε για την αθανασια
Κι ο αυτοθαυμασμός μας νάρκισσος του Σαλβαδόρ
Μα η μετριοφροσύνη δε μας πήγαινε ποτέ mi amor


Μέχρι να βρούμε τις ανάσες μας
Μέχρι να βρούμε ανάσες πάλι
Μέχρι να βρούμε τις ανάσες μας
Στων παραισθήσεων τη ζάλη