Ξέρω πως έχεις ζητήματα άλυτα μα πήρες μόνος σου θάρρητα
Εύκολα κρίνεις τους πάντες βάζεις ταμπέλες, λεζάντες φράσεις γεμάτες
Σπίλωση κι υποτίμηση φαίνεται πως το χρειάζεσαι τοσο
Τόσο κομπλεξισμό από που τον αγόρασες και με των πόσο;

Ξέρεις καλύτερα αφού τα βαθύτερα τα μελετάς τόσα χρόνια
Και το πιστεύεις πως δείχνεις συμπόνοια μα όλοι για σένα κωθώνια
Μαλλον αυτος ο υπέρμετρος ελιτισμός σου σ'έχει μπερδέψει
Παριστάνεις πως απ’τους θεούς φωτιά έχεις κλέψει

"Ειπες" ασήμαντα των άλλων τα προβλήματα
"Είπες" σε απασχολούν μονάχα τα σπουδαία
"Είπες" πως δεν αποζητάς χειροκροτήματα
Φαντάζομαι στον ύπνο σου λένε προμηθέα

"Ειπες" να κάνουμε την αυτοκριτική μας
"Είπες" να ζήσουμε χωρίς καμια ψευδαίσθηση
"Είπες" να διευρύνουμε την οπτική μας
Μα έχεις στην πραγματικότητα μηδενική ενσυναίσθηση

Αστείες οι προσβολές αρκεί να μη στοχεύουν εσένα
Βλέπω κοιτάς στραβωμένα και δε σηκώνεις πολλά πολλά
Συνήθως το παίρνεις σα μια επίθεση στο πρόσωπο σου και μανιασμένα
Παλεύεις το θύμα να βγεις να μη σου μείνει καμιά ρετσινιά

"Έίπες" το χιούμορ σου πως δεν καταλαβαίνουνε
"Είπες" τα λόγια σου πως τα παρεξηγούνε
"Είπες" σε αδικούν με αυτά που συμπεραίνουνε
Μα εμμέσω σοβαρού και αστείου αλήθειες κατοικούνε


Είσαι υπεράνω τελικά τώρα φαίνεται καθαρά
Τι κρίμα που τα λόγια σου τα παίρνουν σοβαρά
Μου λες δε σ αφορά κι ο νους σου αυτό δεν το χωρά
Τα λόγια όμως καμιά φορά ξέρεις πονούν βαθιά

Είναι γνωστό οτι κοκκάλα η γλώσσα δεν έχει μα τα τσακίζει με άνεση
Μου πες πως δίνεις tough love μα είναι έκδηλη η παραπλάνηση
Βάζεις τον εαυτό σου στο πιο ψηλό βάθρο, μπες και σε κάδρο
Κι αδιανόητο σου φαίνεται το να σ’αποκαλει κάποιος κάφρο

"Είπες" πως θες να μπαίνεις στα παπούτσια του άλλου"
"Είπες" κανεις απο κανένα πιο πάνω
"Είπες" πως δε σ'αρέσει ο ρόλος του δασκάλου
Μα μονίμως έχεις ύφος σα να είσαι υπεράνω

Είσαι υπεράνω τελικά τώρα φαίνεται καθαρά
Τι κρίμα που τα λόγια σου τα παίρνουν σοβαρά
Μου λες δε σ αφορά κι ο νους σου αυτό δεν το χωρά
Τα λόγια όμως καμιά φορά ξέρεις πονούν βαθιά