Διακλαδώσεις δίχως τέλος αστείρευτα ρέματα
Κάποιες φορές στις λέξεις μπαίνουν μασκαρέματα
Ξέρεις δε μπορώ να κάθομαι να γράφω ψέμματα
Στεγνά κατηγορώ που δρούνε σαν αυτοπαινέματα

Είπα τα θέματα μου να τα βάλω σε μια τάξη
Δίχως δασκάλους κι έδρανα τα θέλω μου στην πράξη
Έχω κράση γερή; Μπορεί, ποτέ μου αυτός που αργοπορεί
Ο προβλεπέ μόνιμα στην αναμονή

Απρόσιτος, απόμακρος ενίοτε μουντρούχος
Έχω υπάρξει όλα αυτά πως να το διαψεύσω;
Στην ειρωνεία σου λέω θα'μουνα διπλωματουχος
Για ποιον ν' αυτολογοκριθώ και να με τιθασέψω

Έχω ένα καθρέφτη σαν κι αυτόν που λέει ο Φοίβος
Κάποιες φορές δείχνω γαμάτος κι άλλες μοιάζω λίγος
Και μέχρι πρότινος διπλοσκεφτόμουν το πως φαίνομαι
Στην εποχή των φίλτρων λέω να πάψω να λειαίνομαι

Στιχάκια μου παλιά επιμένουμε και κείνα ν'ακουστούνε
Στα σκοτεινά λες κι έμειναν σε τούνελ
Το λες και μποτιλιάρισμα μα κάνω ξεσκαρτάρισμα στις σκέψεις μου
Και δεν ξαναφιμώνω τις ορέξεις μου

Μη μπλέξεις μου παν μ’εξαρτήσεις ν'αποφύγω συγκινήσεις
Συναισθήματα έντονα που βλάπτουν την υγεία
Μα να συμβιβαστώ με τέτοιες απαιτήσεις
Μοιάζει ανέφικτο σα γάμος άκλαφτος κι αγέλαστη κηδεία


Με κάνω κοινοποίηση δίχως αγιοποίηση
Κυνήγι για αυταποδοχή και απενοχοποίηση


Μου ανέβηκε η πίεση από την καταπίεση
Που έλεγε κι ο Δέλτα Μι πριν 25 χρόνια
Κάκιστος στην προσποίηση, δίχως αγιοποίηση
Δε θέλω άλλα επίπλαστα σκοτάδια και λαμπιόνια

Κι η εμπνεύση μου τύπισσα που φεύγει έρχεται πάλι
Με ύφος ‘’ήμουν πάντα εδώ’’ αγριοκοιτά σαν ξεπροβάλλει.
Αφηρημένος θά’μουν δεν την πρόσεξα θαρρώ.
Μα και στο επόμενο κουπλέ μου έμεινα να την καρτερώ

Κι έχω ένα κολλητό συχνά που μου ζαλίζει τ αρχίδια
Σ’όλους τους άλλους εκείνος που τα ζαλίζει είμαι γω
Πρήζω τον Andri J να βγάλουμε καινούργια ραπίδια
Τον turdigrade μπας και μου δώσει κάνα μπητ γαμηστερό

Σε δίπολα παγιδευμένος, ψυχραιμία και μένος
Ραπάς μοντέρνος ή καλλιτέχνης βασανιαμένος
Να πω κάτι χαζο όπως ο Τόμμυ Γουαιζό
Και να μου λες "Oh Hi Zarq" οπότε σε χαιρετώ

Γκράμαρ νάτσι, αν είσαι ανορθόγραφος μακριά μου
Γίνεται εκνευριστική κάποιες φορές η αφεντιά μου
Δικαίωμα μου να σου μπω και γω βαθιά στη μύτη
Άμα θυμίζουν τα γραπτά σου γαμημένο χρυσαυγίτη

Λιγάκι αναβλητικός μα πες μου ποιος δεν είναι
Και ξέρω πως συνήθως δεν είμαι ανοιχτό βιβλίο
Μα όσοι μου λένε φίλε έτσι όπως είσαι μείνε
Μάλλον δεν κοίταξαν καλά πίσω απ το προσωπείο


Με κάνω κοινοποίηση δίχως αγιοποίηση
Κυνήγι για αυταποδοχή και απενοχοποίηση