Είναι οι λέξεις που θα πεις πως θα τις πεις και τι θα φέρει
Πώς φτάνεις στο σημείο η μουσική σου να προσφέρει
Η ίδια ιστορία ξανά και ξανά
Σκουπίδια σε γεμάτα από φελλούς μαγαζιά

Βαρέθηκα να κρύβομαι, βαρέθηκα να γίνομαι
Ένα και το αυτό με σας κι όλο να υποκρίνομαι
Θα δίνομαι, ολοκληρωτικά
Έμαθα να ραπάρω πρώτα για τη γειτονιά

Η μουσική χαλί χωρίς αντίκρυσμα για όσα
Αντίκρισα και έχω δει τόσα και τόσα
Γιατί τα φράγκα σου, σου λέω δεν έχουν θέση εδώ
Μέσα στα μάτια σου, κοιτάω και βλέπω απόλυτο κενό

Μάθε να δείχνεις σεβασμό, περαστικοί είμαστε όλοι
Με άδεια τσέπη ή και με γεμάτο πορτοφόλι
Γκουρού μου γίνατε όλοι και ειδικοί στο γενικά
Μα μούγκα αν η συζήτηση πάει στο ειδικά

Δε φταίει το σανίδι αν δε νιώθεις μ’όλους ίσος
Και μεσα στο χαμό χαθήκατε, κερνάτε μίσος
Κερνάω hip hop από καρδιάς κι αν τύχει και το αγαπάς
Εκεί που ο στίχος θα με πάει κι εσύ θα πας


Πόσο σοβαρά τον εαυτό σου πήρες;
Μοιάζεις σαν άσμα λαικό με τελειωμένους αναπτήρες
Κωλοχαρακτήρες για τη μούρη και τις λίρες
Κάνουν μπαμ σου λένε μα έχουν άδειους γεμιστήρες


Πόσο σοβαρά πήρες λοιπόν τον εαυτό σου
Και πόσο σοβαρά παίρνεις αν θες και το κοινό σου
Σαν το χορηγό σου μάλλον όχι λογικά
Ζωντανά στέκεσαι μόνο στα επιφανειακά

Και ποζαρεις με μωρά μες στου Facebook την κραιπάλη
Γνωστοί άγνωστοι βαρανε like συντηρούν το χάλι
Και η ρούμπα συνεχίζει να κραταει το ρυθμό
Μελωδία στο ρεφραίν κι ενα ραπ εμετικό

Έκτακτο δελτίο ηλεκτρικές στη διαπασών
Αναμένεται η βροχή των γαρυφαλλοειδων
Σε δουλεύουν Έλληνα κι εσύ ακόμα τα μασάς
Θα φορέσω εκρηκτικά και θα ρθω εκεί που γλεντάς

Είναι στίχος που λατρεύω γι’αυτό θα τον ξαναπώ
Κι ο Βαλάντης δε νομιζω να χει προβλημα μ’αυτό
Δίνω όλο το respect σ’όποιον γραφει με ψυχή
Δε με νοιάζει αν είναι ραπ ή λαϊκό, είναι μουσική


Πόσο σοβαρά τον εαυτό σου πήρες;
Μοιάζεις σαν άσμα λαικό με τελειωμένους αναπτήρες
Κωλοχαρακτήρες για τη μούρη και τις λίρες
Κάνουν μπαμ σου λένε μα έχουν άδειους γεμιστήρες