Δεύτε λάβετε σκότος επειγόντως βλέπεις πως επί του παρόντος
barcode κοσμεί τον σβερκο του κάθε ανθρωποειδούς προιόντος
πρώτος ανακηρύσσεται εκείνος που ύπουλα ξέρει να ελίσσεται
βρίσκοντας τρόπους να μεταχειρίζεται φοβίες και συναισθήματα τρίτων

Μέσω των θρησκειών και των προπαγανδιστικών παρασίτων
νέο μεσαίωνα χτίζουμε κι έντονα μας ακούς μ ουρλιαχτά σαν των λύκων
σ ένα ακαταπαυστο προσκύνημα αντίθετο προς κάθε κίνημα
που κάποιο μήνυμα δίνει απελευθερωτικό ,"Μα για στάσου
,φωνάζουν τα είδωλα

Όλοι σου λένε για αγάπη προς τον πλησίον σου αναμφίβολα
μα ας'την αγάπη να φύγει μακριά οταν ο πλησίον διαφέρει σε θρήσκευμα
γέμισε φόβο την μικρη σου καρδιά οταν κάποιος δεν έχει ανάγκη
σε κάποιο μεσσία να πιστέψει , μονάχα στο κάθε βουνό και φαράγγι

Μονάχα στο εδώ και το τώρα ,του σύμπαντος δώρα ,σαν οποροφώρα
καρπούς που μοιράζουν στον άνθρωπο ελπιδοφόρα βλέπεις η Πανδώρα
πως αφησε Εκείνη κλεισμένη μέσα σε πιθάρι όπως του Διογένη
να μένει κρυμμένη θαμμενη κι αγανακτισμενοι πολιτες
,σ'αναμονη των θεων!

Επιστροφή κυνικών μέσα απ'τη ζούγκλα αυτή του μπετόν
μη μου αποκρυπτεις τον ηλιο ,των ανεμομύλων κυνήγι δονκιχωτικό
δήθεν αίσθημα πνευματικό ,επιφανειακό .μακριά απ την ουσία
σαν ηλίθια συνήθεια που απέμεινε να βοηθά μες στην απελπισία



Δεύτε λάβετε φως ,άδικος κόπος κι ακούγεται ο κρότος
από την πέτρα που ο αναμάρτητος με σιγουριά την πέταξε πρώτος
όλοι στο πανηγύρι πρωταρχικό ρόλο παίζει η μάσα
σταυροί,καντήλια,θυμιατά και μαύρα ράσα

Σκήπτρα χρυσά κι αραχνούφαντοι καινούργιοι μανδύες
υπό το φως των κεριών και πολυελαίων γνωσττές ψαλμωδίες
όλος ο κόσμος να΄ναι καλά ,πήρε τ'αυτί μου σε μια προσευχή
εκτός από έγχρωμους,αλλόθρησκους και παιδιά που δεν έχουν βαπτιστεί

Πολιτικά παντρεμένοι νεκροί δε θα διαβάζονται ποτέ
αποδεκτό είναι μονάχα ότι ξεπερασμένο και πιο ντεμοντέ
ιερός πόλεμος σκοταδικός αναδύεται μέσα από διδαχές
πολιτικό το συμφέρον κι οι τσέπες βαθιά από τις αποδοχές

Δεύτε προλάβετε θέση ,πρώτο τραπέζι για τον παράδεισο
τον ενοχλητικό το γείτονα στείλτε στην άβυσσο
λειτούργημα ,μικροί μισθοί ,μικρή περιουσία
μάυρη σελίδα σε μια ιστορία που κοσμεί των παιδιών τα βιβλία



Ειν'ακριβά τα νοίκια έξω απ του παράδεισου τις πύλες
άλλοι μένουν σε τρώγλες ,άλλοι μένουν σε βίλες
και για να συντηρούν τους δεύτερους οι πρώτοι
ζούνε δίχως φως λες κι ο αγνός κατοικεί πάντα μες στα σκότη