Σε κάποιο παραμύθι που , στερείται διδάγματος ηθικού
βρέθηκα μα μη φανταστείς πως μέλους δέχτηκα πριγκιπηκού τον τίτλο
παράξενη γιορτή μέσα σε κύκλο πάσης φύσεως μορφές δυνάστη κύκλωπα το τέλος γλεντούν με φωτιές
Ανάμεσα σε μελωδίες της φύσης ,
δίχως να ζητά κανείς τους υποκλίσεις
στις ισόβιες καθείρξεις δώσανε για πάντα τέρμα
άχρηστο το καθε χαρτονόμισμα , το κάθε κέρμα
Περπατώντας λίγο πιο μακριά , τόσα παιδιά
με ξένο μεταξύ τους χρώμα και ξεχωριστή ντοπιολαλιά
παίζουν και ζωγραφίζουν όσα βλέπει μοναχά η καρδιά
κι οι ερωτευμένοι όρκους δεν ανταλλάζουν μα ζεστά φιλιά
Με τη μιλιά μου να χει κάνει πια φτερά ,συνέχισα
πλακόστρωτα δρομάκια διασχίζοντας απέρριψα
τη λογική ζητώντας μια χάρη απο την τύχη μου
να με βοηθήσει κάποτε να ζω στο παραμύθι μου
Το λεν cerebro , μες απ του εγκεφάλου τα αγγεία
ιστορία που μιλά για ελπίδα , κάποια ουτοπία
Cerebro ,φωτός αχτίδα βγαίνει απ τα ηχεία
αναζήτηση μες της ψυχής τα βάθη για μαγεία
Cerebro και ξεκίνησε άλλο ενα παραμύθι
μακριά από τον κόσμο σας ,μακριά από τη λήθη
γιορτή έστησε η αφεντιά μας σ'έναν άλλο γαλαξία
εκεί που δεν υπάρχει η ψευτιά κι η υποκρισία
Μαγεία μες την τρέλα μας και μες την ουτοπία μας
με χρώματα ξεχωριστά βάφουμε τα τοπία μας
παιδιά που τραγουδάνε και χορεύουνε στους δρόμους
χωρις θεούς, σωτήρες, δαίμονες, κανόνες, νόμους
Ξέχνα ,για λίγο μονάχα τη λογική
τρέχα ,χωρίς να σε νοιάζει στη βροχή
και κάπου εκεί όσα φοβάσαι κι οσα θες γίνονται ένα
χωρίς διακρίσεις, μίσος και χωρίς απωθημένα
Ακου τη φύση να σκορπάει μια ανάσα μια λαλιά
τραγούδα δυνατά όχι απ' το στόμα, απ' την καρδιά
Cerebro ,ταξίδι μακρινό χωρίς μια στάση
ψάχνω για συνοδοιπόρους να γυρίσουμε την πλάση
Το λεν cerebro , μες απ του εγκεφάλου τα αγγεία
ιστορία που μιλά για ελπίδα , κάποια ουτοπία
Cerebro ,φωτός αχτίδα βγαίνει απ τα ηχεία
αναζήτηση μες της ψυχής τα βάθη για μαγεία
